آیا امام زمان (علیه السلام) از اعمال و رفتار ما آگاه هستند؟

بنابر آنچه در قرآن مجید و روایات معصومین(علیهم السلام)آمده است، همه ى ائمه و از جمله امام زمان (علیه السلام) از اعمال و رفتار ما آگاه هستند.

قرآن مجید مى فرماید: (وقل اعملوا فسیرى الله عملکم ورسوله والمؤمنون ...) سوره توبه، آیه 105. بگو: هر عملى مى خواهید انجام دهید، پس خدا، رسولش و مؤمنان عمل شما را مى بینند ...

در روایاتى که در تفسیر آیه آمده است، گفته شده که مراد از مؤمنان در این آیه ائمه ى معصومین(علیهم السلام)هستند. پس اصل آگاهى امام زمان (علیه السلام) از اعمال و رفتار ما امرى مسلّم است، ولى چگونگى حصول این عمل از راه هاى مختلفى است از جمله:

1 ـ خداى تبارک و تعالى به ایشان چشمى داده است که همه چیز را مى بینند. حضرت عیسى (علیه السلام) ـ که بعد از ظهور امام زمان (علیه السلام)مى آید و پشت سر آن بزرگوار نماز مى خواند ـ طبق گفته ى قرآن مجید از آنچه مردم در خانه هایشان ذخیره کرده بودند و آنچه مى خوردند خبر مى داد، بدون این که آن ها را در ظاهر دیده باشد سوره آل عمران، آیه 49.

با توجه به این که مقام حضرت مهدى (علیه السلام) از حضرت عیسى (علیه السلام) بالاتر است، پس حتماً از اعمال و رفتار ما آگاهى دارد.

2 ـ ملائکه بر امام زمان (علیه السلام) نازل مى شوند و نامه ى اعمال بندگان را به حضرت مهدى (علیه السلام) عرضه مى کنند. در روایات آمده است که هفته اى دو بار نامه ى اعمال بندگان به امام زمان (علیه السلام) عرضه مى شود. در برخى از روایات مى خوانیم که در روزهاى دوشنبه و پنج شنبه نامه ى اعمال بندگان به حضرت عرضه مى شود «ان الاعمال تعرض على النبى (صلى الله علیه وآله وسلم) فى کل اثنین و خمیس فیعلمها وکذلک تعرض على الائمة (علیه السلام) فیعرفونها». بحارالانوار، ج 5، ص 329.

3 ـ ملائکه بر حضرت نازل مى شوند و این علوم را بر ایشان القا مى کنند. غیر از این راه ها، ممکن است راه هاى دیگرى هم باشد که ما از آن ها بى خبریم.

البته این علم و آگاهى حضرت، به اعمال و رفتار ظاهرى ما منحصر نمى شود، بلکه آن بزرگوار از نیت هاى ما هم آگاه است.